UNESCO Chair Global Health and Education Health Education, Prevention, Health Promotion, Children and Young People
 
UNESCO Chair GHE

First survey on school reopening 2020

ما در مرحله جدیدی از پاندمی هستیم ، شاهد بازگشایی مدارس در کشورهایی که تا کنون بسته بوده‌اند هستیم. این تعطیلی های ملی و محلی بیش از 90٪ از جمعیت دانش آموزان جهان (حدود 1.3 میلیارد کودک و جوان) را تحت تأثیر قرار داده است. بازگشایی مدارس کار ساده ای نیست ، اگرچه در این مرحله از پاندمی در اکثر کشورها از اولویت بالایی برخوردار است زیرا تعطیلی تأثیر گسترده‌ای دارد. سازوکارهای بازگشایی مدارس بسته به زمینه اقتصادی و فرهنگ کشورها ، متفاوت است.

به اشتراک گذاری استراتژی های بازگشایی مدرسه

از آنجا که این بیماری همه گیر منحصر به فرد است و به دلیل گسترش تعطیلی ها ، نیازی اساسی به اشتراک اطلاعات در مورد استراتژی های محلی و ملی در زمینه های مختلف وجود دارد. به همین دلیل کرسی های یونسکو و مرکز همکار سلامت و آموزش جهانی WHO همراه با بنیاد شبکه مدارس برای سلامت (SHE) و بخش ارتقا سلامت انجمن اروپایی بهداشت عمومی (EUPHA) ، فرآیند اشتراک دانش در مورد بازگشایی مدارس را آغاز کرده‌اند.

The first results from the survey on school reopening are now available. Go to preview survey school reopening. The results are also published in the article “Co-operation and consistency: a global survey of professionals involved in reopening schools during the COVID-19 pandemic“.

بازگشایی مدارس: یک استراتژی بین بخشی

بازگشایی مدارس ذاتاً یک استراتژی بین بخشی است. همه ذیربطان باید درگیر شوند: متخصصان بخش آموزش و سلامت ، دانش آموزان ، والدین ، سیاست گذاران … . تحقیقات نشان می دهد که صرف نظر از دستورالعمل باز و بسته شدن مدارس ، میزان غیبت دانش آموزان و متخصصان می تواند به دلیل بیماری و یا ترک داوطلبانه ، در طی پاندمی ، بسیار زیاد باشد. به نظر می رسد که با وجود اقدامات فاصله گذاری ، فعالیت ها و تماس ها کاهش می یابد اما متوقف نمی شوند. لازم است که همه درک کنند که چرا با این که "جنگ" علیه ویروس پیروز نشده است ، مدارس تعطیل یا بازگشایی می شوند. پس از یک فاز حاد که در آن اولویت ، محافظت از ظرفیت اورژانس و خدمات احیای بیمارستان است ، ممکن است لازم باشد که به همه اجازه داده شود برای زندگی روزمره خود دیدگاه عملیاتی تری از اپیدمی داشته باشند.

  • اولا ، منطقی نیست که چشم انداز جادویی حل بحران با یک داروی معجزه آسا یا یک واکسن را ترویج کنیم. هیچ تضمینی وجود ندارد که چنین درمانی در کوتاه مدت در دسترس باشد. بنابراین لازم است که مانند ویروس های کرونا ، اچ آی وی و ابولا زندگی با ویروس را یاد بگیریم. اپیدمی های SARS ، MERS ، HIV / AIDS و بیماری ابولا توسط درمان های پزشکی تحت کنترل قرار نگرفته اند بلکه عمدتا توسط غربالگری و رویکردهای محافظت مبتنی بر جمعیت کنترل شده اند. کنترل این بیماری ها نیازمند مهارت شهروندان است.
  • ثانیا ، برای درک چگونگی زندگی با ویروس ، مهم است که به همه کمک شود تا درک کنند که ما در یک پروسه انطباقی متصل به پراکندگی ویروس در جمعیت انسانی هستیم. در پایان این روند ، تعادل جدیدی برقرار خواهد شد. بدون اینکه ویروس از بین برود اما انتقال آن محدود خواهد شد. اگر بتوان واکسنی تولید کرد ، ایمن سازی جمعیت را تضمین خواهد کرد و در عین حال ریسک ها را به حداقل می رساند.

هنگام بازگشایی کلاس ها ، احتمالاً لازم خواهد بود که موضوع اپیدمی کمی کنار گذاشته شود و روی موضوعات دیگر تمرکز شود. با این حال ، به دلیل زمینه اضطراب آوری که با آن آشنا هستیم ، برای دانش آموزان ضروری خواهد بود که بتوانند دانش خود را در مورد میکروارگانیسم ها (و نه تنها ویروس ها) تقویت کنند ، تا با یک دیدگاه اکولوژیکی از رابطه بین موجودات ریز بیماری زا و سلامتی، کار با رسانه ها و تفکر انتقادی آشنا شوند.

بانک فهرست اطلاعات ، رهنمود ها و روشهای علمی

The results of the first survey are published in the article “Co-operation and consistency: a global survey of professionals involved in reopening schools during the COVID-19 pandemic“.

The preliminary findings of the survey can also be found on our website: